7. ਭਾਈ ਲੱਖੂ ਜੀ

ਭਾਈ ਲੱਖੂ ਜੀ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਿੱਖ ਸਨ। ਉਹ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਫੌਜ ਦੇ ਇੱਕ ਬਹਾਦੁਰ ਸਿਪਾਹੀ ਵੀ ਸਨ। ਉਹ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀਆਂ ਲੜਾਈਯਾਂ ਵਿੱਚ ਸਭਤੋਂ ਅੱਗੇ ਦੀ ਕਤਾਰ ਵਿੱਚ ਡਟਕੇ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਪੈਂਦੇ ਖਾਨ ਮੁਗਲ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਕਰਤਾਰਪੁਰ (ਜਲੰਧਰ) ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹਿਆ ਲੈ ਆਇਆ ਤਾਂ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਿੱਖ ਜੋਧਾ ਮੋਜੂਦ ਸਨ। ਲੜਾਈ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹੋਏ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਰਾਏ  ਜੋਧ ਇਤਆਦਿ ਸੇਵਾਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸੰਦੇਸ਼ ਭੇਜਕੇ ਸਮਾਂ ਰਹਿੰਦੇ ਮੌਜੂਦ ਹੋਣ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ। ਕਾਲੇ ਖਾਨ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਹਾਇਕ ਸੇਨਾ ਨਾਇਕਾਂ ਨੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਜਾਲੰਧਰ ਦਾ ਕੁਤੁਬ ਖਾਨ ਵੀ ਸਮਿੱਲਤ ਸੀ ਨੇ,ਯੋਜਨਾ ਅਨੁਸਾਰ ਕਰਤਾਰਪੁਰ ਨੂੰ ਘੇਰਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਪਰ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦਾ ਫੌਜੀ ਜੋਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਲਈ ਚੇਤੰਨ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂਨੇ ਤੁਰੰਤ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਨੂੰ ਛਿੰਨ-ਭਿੰਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਹੁਣ ਲੜਾਈ ਆਮਨੇ ਸਾਹਮਣੇ ਦਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਮੁਗਲ ਫੌਜਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਚਾਹੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ ਪਰ ਸਿੱਖ ਯੋੱਧਾਵਾਂ ਨੇ ਉਹ ਲੜਾਈ ਮਚਾਈ ਕਿ ਮੁਗਲ ਫੌਜ ਪਿੱਛੇ ਹੱਟਣ ਲੱਗੀ। ਪੁਰੇ ਦਿਨ ਘਮਾਸਾਨ ਲੜਾਈ ਹੁੰਦੀ ਰਹੀ ਪਰ ਕੋਈ ਨਤੀਜਾ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਿਆ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਇੱਕ ਫੌਜੀ ਟੁਕੜੀ ਦਾ ਨਾਇਕ ਅਨਵਰ ਖਾਨ ਜੋ ਕਿ ਪਿਛਲੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਮਾਰੇ ਗਏ ਲੱਲਾਬੇਗ ਦਾ ਭਰਾ ਸੀ। ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਸੈਨਾਪਤੀ ਨੂੰ ਦਵੰਦ ਲੜਾਈ ਲਈ ਲਲਕਾਰਣ ਲਗਾ। ਭਾਈ ਬਿੱਧੀਚੰਦ ਜੀ ਨੇ ਉਸਦੀ ਲਲਕਾਰ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਭਲੇ ਹੀ ਬਿਧਿਚੰਦ ਜੀ  ਜਖ਼ਮੀ ਹੋ ਗਏ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂਨੇ ਅਨਵਰ ਖਾਨ ਨੂੰ ਮੌਤ ਸ਼ਿਆ ਉੱਤੇ ਸੁਵਾ ਦਿੱਤਾ। ਸੇਨਾ ਨਾਇਕ ਅਨਵਰ ਖਾਨ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਤੱਤਕਾਲ ਹੀ ਵੈਰੀ ਫੌਜ ਨੇ ਪੂਰੇ ਜੋਸ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹਮਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਭਾਰੀ ਹਮਲੇ ਨੂੰ ਅਸਫਲ ਕਰਣ ਲਈ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੀ ਇੱਕ ਫੌਜੀ ਟੁਕੜੀ  ਦੇ ਨਾਇਕ ਭਾਈ ਲਖੂ ਜੀ ਸ਼ਹੀਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਗਏ।