6. ਸਮਰਾਟ ਨੂੰ ਰਾਜਕੀ ਜੋਤੀਸ਼ੀ ਦੁਆਰਾ ਗ੍ਰਿਹ ਨਕਸ਼ਤ੍ਰਾਂ ਦਾ ਕਹਿਰ ਦੱਸਣਾ

ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਹਰਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਸਮਰਾਟ ਦੇ ਨਾਲ ਮਧੁਰ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਕੇ ਚੰਦੂ ਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਚਿੰਤਾ ਹੋਈ। ਉਹ ਆਪਣਾ ਰਚਿਆ ਹੋਇਆ ਸ਼ਡਿਯੰਤ੍ਰ ਅਸਫਲ ਹੁੰਦਾ ਵੇਖ, ਭੈਭੀਤ ਹੋਣ ਲਗਾ। ਉਹ ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦਾ ਅਨਿਸ਼ਟ ਕਰਵਾਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਹੋਇਆ ਉਸਦੀ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਦੇ ਵਿਪਰੀਤ। ਹੁਣ ਉਹ ਨਵੀਂ ਚਾਲ ਚਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਲੱਗ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਰਾਜਕੀਏ ਜੋਤੀਸ਼ੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵਿੱਚ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ 5000 ਰੂਪਏ ਦੇਣਾ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਕੀਤਾ, ਜਿਸਦੇ ਅਰੰਤਗਤ ਉਹ ਸਮਰਾਟ ਨੂੰ ਭੁਲੇਖੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲਵੇਗਾ ਕਿ ਉਸ ਉੱਤੇ ਭਾਰੀ ਆਫ਼ਤ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੇ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰਹਿ ਨਛੱਤਰ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਸੰਕਟ ਨੂੰ ਟਾਲਣ ਦਾ ਇੱਕ ਹੀ ਉਪਾਅ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਮਹਾਨ ਵਿਭੂਤੀ ਉਸਦੇ ਪੱਖ ਵਿੱਚ 40 ਦਿਨ ਅਖੰਡ ਜਪ ਕਰੇ। ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ ਸਮਰਾਟ ਜਗਾਂਗੀਰ ਹਿੰਦੁ ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਲਿਆ ਹੋਇਆ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ, ਉਸਦੀ ਕਿਸ਼ੋਰ ਦਸ਼ਾ ਰਾਜਸਥਾਨ ਕਿ ਰਾਜਪੂਤ ਘਰਾਣੀਆਂ (ਨਾਨਕਾ) ਵਿੱਚ ਬਤੀਤ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਅਤ: ਉਹ ਪੰਡਤਾਂ ਜੋਤੀਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਪਿਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰਾਜਕੀਏ ਜੋਤੀਸ਼ੀ ਨੇ ਚੰਦੂਸ਼ਾਹ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਸਮਰਾਟ ਉਸਦੇ ਭਰਮਜਾਲ ਵਿੱਚ ਫਸ ਗਿਆ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸਮਰਾਟ ਬੈਚੇਨ ਰਹਿਣ ਲਗਾ ਕਿ ਉਸਦਾ ਕੁੱਝ ਅਨਿਸ਼ਟ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਮੰਤਰੀਆਂ ਨੇ ਇਸਦਾ ਕਾਰਣ ਪੁਛਿਆ ਤਾਂ ਸਮਰਾਟ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਵਿਅਕਤੀ ਢੂੰਢੋ ਜੋ ਮੇਰੇ ਲਈ ਜਪ ਜਪ ਕਿਸੇ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਕਰੇ। ਇਹ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਚੰਦੂਸ਼ਾਹ ਨੇ ਵਿਚਾਰ ਰੱਖਿਆ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਹੀ ਤਾਂ ਹਨ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਦੇ ਵਾਰਿਸ, ਉਸ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਹੋਰ ਕੌਣ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਉਹੀ ਇਸ ਕਾਰਜ ਲਈ ਉਪਯੁਕਤ ਵਿਅਕਤੀ ਹਨ। ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਸੱਦ ਭੇਜਿਆ। ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸੱਮਝਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਕਿ: ਗ੍ਰਹਿ–ਨਛੱਤਰਾਂ ਦਾ ਭਰਮਜਾਲ ਮਨ ਵਲੋਂ ਕੱਢ ਦਵੇ। ਤੁਹਾਡੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਵਿੱਪਤੀ ਨਹੀਂ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਹੈ ਪਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਹਠ ਕਰਣ ਲਗਾ: ਨਹੀਂ ! ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਕੇ ਤੁਸੀ ਮੇਰੇ ਲਈ "40 ਦਿਨ" ਅਖੰਡ ਘੋਰ ਤਪਸਿਆ ਕਰੋ। ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਇਹ ਕਾਰਜ ਵੀ ਕਰਣਾ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ। ਇਸ ਉੱਤੇ ਚੰਦੂ ਦੁਆਰਾ ਸਿਖਾਏ ਗਏ ਮੰਤਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਥਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਗਵਾਲੀਅਰ ਦੇ ਕਿਲੇ ਨੂੰ ਸੁਝਾਇਆ ਗਿਆ। ਗੁਰੂ ਜੀ ਗਵਾਲੀਅਰ ਦੇ ਕਿਲੇ ਲਈ ਪ੍ਰਸਥਾਨ ਕਰ ਗਏ। ਗਵਾਲੀਅਰ ਦੇ ਕਿਲੇ ਦਾ ਸਵਾਮੀ (ਦਰੋਗਾ) ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਹਰਿਦਾਸ ਸੀ, ਚੰਦੂਸ਼ਾਹ ਦਾ ਗਹਿਰਾ ਮਿੱਤਰ ਸੀ, ਉਸ ਉੱਤੇ ਚੰਦੂ ਨੂੰ ਪੁਰਾ ਭਰੋਸਾ ਸੀ, ਇਸਲਈ ਚੰਦੂਸ਼ਾਹ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪੱਤਰ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਸ਼੍ਰੀ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਤਪਸਿਆ ਕਰਣ ਆ ਰਹੇ ਹਨ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ ਦੇ ਦੇਣਾ। ਉਹ ਵਾਪਸ ਜਿੰਦਾ ਨਹੀਂ ਪਰਤਣੇ ਚਾਹੀਦੇ। ਇਸ ਕਾਰਜ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਮੁਹਂ ਮੰਗੀ ਧਨਰਾਸ਼ਿ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇਗੀ।

ਨੋਟ: ਕੁਝ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਲਿਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੂੰ ਧੋਖੇ ਨਾਲ ਬੁਲਾਕੇ ਜਹਾਂਗੀਰ ਨੇ ਗਵਾਲਿਯਰ ਦੇ ਕਿਲੇ ਵਿੱਚ ਬੰਦੀ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਗੱਲ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਠੀਕ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਤਾਂ ਨਜਰਬੰਦ ਸਨ। ਇਹ ਸਾਰਾ ਜਾਲ ਚੰਦੂ ਦਵਾਰਾ ਹੀ ਫਿਲਾਆ ਗਿਆ ਸੀ।