18. ਗਾਥਾ
ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਵਿੱਚ ਸਹਸੀਕ੍ਰਿਤੀ ਸਲੋਕਾਂ ਦੇ ਬਾਅਦ
‘ਗਾਥਾ’
ਦਾ
ਪ੍ਰਯੋਗ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
ਅਸਲ
ਵਿੱਚ ਇਹ ਇੱਕ ਛੰਤ ਰੂਪ ਹੈ।
ਛੰਤ ਦਾ
ਭਾਵ ਅਕਸਰ ਗਾਇਨ ਵਲੋਂ ਵੀ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿਸੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪ੍ਰਸੰਗ,
ਗਾਥਾੱ
ਨੂੰ ਗੀਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਸ਼੍ਰੀ
ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਵਿੱਚ ਗਾਥਾ ਰਚਨਾ ਦੁਆਰਾ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਅਵਗੁਣ ਛੱਡਣ ਅਤੇ ਪਰਮਾਤਮ ਨਾਮ ਵਲੋਂ
ਜੋੜਨ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਈਸ਼ਵਰ (ਵਾਹਿਗੁਰੂ) ਦੇ ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਦਾ ਬਯੋਰਾ ਵੀ ਦਿੱਤਾ
ਗਿਆ ਹੈ।
ਉਦਾਹਰਣ ਵਾਸਤੇ:
ਮਹਲਾ ੫ ਗਾਥਾ
ੴ ਸਤਿਗੁਰ
ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ਕਰਪੂਰ ਪੁਹਪ
ਸੁਗੰਧਾ ਪਰਸ ਮਾਨੁਖ੍ਯ੍ਯ ਦੇਹੰ ਮਲੀਣੰ
॥
ਮਜਾ ਰੁਧਿਰ
ਦ੍ਰੁਗੰਧਾ ਨਾਨਕ ਅਥਿ ਗਰਬੇਣ ਅਗ੍ਯ੍ਯਾਨਣੋ
॥੧॥
ਪਰਮਾਣੋ ਪਰਜੰਤ
ਆਕਾਸਹ ਦੀਪ ਲੋਅ ਸਿਖੰਡਣਹ
॥
ਗਛੇਣ ਨੈਣ ਭਾਰੇਣ
ਨਾਨਕ ਬਿਨਾ ਸਾਧੂ ਨ ਸਿਧ੍ਯ੍ਯਤੇ
॥੨॥
ਜਾਣੋ ਸਤਿ ਹੋਵੰਤੋ
ਮਰਣੋ ਦ੍ਰਿਸਟੇਣ ਮਿਥਿਆ
॥
ਕੀਰਤਿ ਸਾਥਿ
ਚਲੰਥੋ ਭਣੰਤਿ ਨਾਨਕ ਸਾਧ ਸੰਗੇਣ
॥੩॥
ਮਾਯਾ ਚਿਤ ਭਰਮੇਣ
ਇਸਟ ਮਿਤ੍ਰੇਖੁ ਬਾਂਧਵਹ
॥
ਲਬਧ੍ਯ੍ਯੰ ਸਾਧ
ਸੰਗੇਣ ਨਾਨਕ ਸੁਖ ਅਸਥਾਨੰ ਗੋਪਾਲ ਭਜਣੰ
॥੪॥
ਮੈਲਾਗਰ ਸੰਗੇਣ
ਨਿੰਮੁ ਬਿਰਖ ਸਿ ਚੰਦਨਹ
॥
ਨਿਕਟਿ ਬਸੰਤੋ
ਬਾਂਸੋ ਨਾਨਕ ਅਹੰ ਬੁਧਿ ਨ ਬੋਹਤੇ
॥੫॥
ਗਾਥਾ ਗੁੰਫ ਗੋਪਾਲ
ਕਥੰ ਮਥੰ ਮਾਨ ਮਰਦਨਹ
॥
ਹਤੰ ਪੰਚ ਸਤ੍ਰੇਣ
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਬਾਣੇ ਪ੍ਰਹਾਰਣਹ
॥੬॥
ਬਚਨ ਸਾਧ ਸੁਖ
ਪੰਥਾ ਲਹੰਥਾ ਬਡ ਕਰਮਣਹ
॥
ਰਹੰਤਾ ਜਨਮ ਮਰਣੇਨ
ਰਮਣੰ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨਹ
॥੭॥
ਪਤ੍ਰ ਭੁਰਿਜੇਣ
ਝੜੀਯੰ ਨਹ ਜੜੀਅੰ ਪੇਡ ਸੰਪਤਾ
॥
ਨਾਮ ਬਿਹੂਣ
ਬਿਖਮਤਾ ਨਾਨਕ ਬਹੰਤਿ ਜੋਨਿ ਬਾਸਰੋ ਰੈਣੀ
॥੮॥
ਭਾਵਨੀ ਸਾਧ ਸੰਗੇਣ
ਲਭੰਤੰ ਬਡ ਭਾਗਣਹ
॥
ਹਰਿ ਨਾਮ ਗੁਣ
ਰਮਣੰ ਨਾਨਕ ਸੰਸਾਰ ਸਾਗਰ ਨਹ ਬਿਆਪਣਹ
॥੯॥
ਗਾਥਾ ਗੂੜ ਅਪਾਰੰ
ਸਮਝਣੰ ਬਿਰਲਾ ਜਨਹ
॥
ਸੰਸਾਰ ਕਾਮ ਤਜਣੰ
ਨਾਨਕ ਗੋਬਿੰਦ ਰਮਣੰ ਸਾਧ ਸੰਗਮਹ
॥੧੦॥
ਸੁਮੰਤ੍ਰ ਸਾਧ
ਬਚਨਾ ਕੋਟਿ ਦੋਖ ਬਿਨਾਸਨਹ
॥
ਹਰਿ ਚਰਣ ਕਮਲ
ਧ੍ਯ੍ਯਾਨੰ ਨਾਨਕ ਕੁਲ ਸਮੂਹ ਉਧਾਰਣਹ
॥੧੧॥
ਸੁੰਦਰ ਮੰਦਰ ਸੈਣਹ
ਜੇਣ ਮਧ੍ਯ੍ਯ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨਹ
॥
ਮੁਕਤੇ ਰਮਣ
ਗੋਬਿੰਦਹ ਨਾਨਕ ਲਬਧ੍ਯ੍ਯੰ ਬਡ ਭਾਗਣਹ
॥੧੨॥
ਹਰਿ ਲਬਧੋ ਮਿਤ੍ਰ
ਸੁਮਿਤੋ ॥
ਬਿਦਾਰਣ ਕਦੇ ਨ
ਚਿਤੋ ॥
ਜਾ ਕਾ ਅਸਥਲੁ
ਤੋਲੁ ਅਮਿਤੋ
॥
ਸਈ
ਨਾਨਕ ਸਖਾ ਜੀਅ ਸੰਗਿ ਕਿਤੋ
॥੧੩॥
ਅਪਜਸੰ ਮਿਟੰਤ ਸਤ
ਪੁਤ੍ਰਹ ॥
ਸਿਮਰਤਬ੍ਯ੍ਯ ਰਿਦੈ
ਗੁਰ ਮੰਤ੍ਰਣਹ
॥
ਪ੍ਰੀਤਮ ਭਗਵਾਨ
ਅਚੁਤ ॥
ਨਾਨਕ ਸੰਸਾਰ ਸਾਗਰ
ਤਾਰਣਹ ॥੧੪॥
ਮਰਣੰ ਬਿਸਰਣੰ
ਗੋਬਿੰਦਹ ॥
ਜੀਵਣੰ ਹਰਿ ਨਾਮ
ਧ੍ਯ੍ਯਾਵਣਹ ॥
ਲਭਣੰ ਸਾਧ ਸੰਗੇਣ
॥
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਪੂਰਬਿ
ਲਿਖਣਹ ॥੧੫॥
ਦਸਨ ਬਿਹੂਨ
ਭੁਯੰਗੰ ਮੰਤ੍ਰੰ ਗਾਰੁੜੀ ਨਿਵਾਰੰ
॥
ਬ੍ਯ੍ਯਾਧਿ ਉਪਾੜਣ
ਸੰਤੰ ॥
ਨਾਨਕ ਲਬਧ ਕਰਮਣਹ
॥੧੬॥
ਜਥ ਕਥ ਰਮਣੰ ਸਰਣੰ
ਸਰਬਤ੍ਰ ਜੀਅਣਹ
॥
ਤਥ ਲਗਣੰ ਪ੍ਰੇਮ
ਨਾਨਕ ॥
ਪਰਸਾਦੰ ਗੁਰ
ਦਰਸਨਹ ॥੧੭॥
ਚਰਣਾਰਬਿੰਦ ਮਨ
ਬਿਧ੍ਯ੍ਯੰ ॥
ਸਿਧ੍ਯ੍ਯੰ
ਸਰਬ ਕੁਸਲਣਹ
॥
ਗਾਥਾ ਗਾਵੰਤਿ
ਨਾਨਕ ਭਬ੍ਯ੍ਯੰ ਪਰਾ ਪੂਰਬਣਹ
॥੧੮॥
ਸੁਭ ਬਚਨ ਰਮਣੰ
ਗਵਣੰ ਸਾਧ ਸੰਗੇਣ ਉਧਰਣਹ
॥
ਸੰਸਾਰ ਸਾਗਰੰ
ਨਾਨਕ ਪੁਨਰਪਿ ਜਨਮ ਨ ਲਭ੍ਯ੍ਯਤੇ
॥੧੯॥
ਬੇਦ ਪੁਰਾਣ
ਸਾਸਤ੍ਰ ਬੀਚਾਰੰ
॥
ਏਕੰਕਾਰ ਨਾਮ ਉਰ ਧਾਰੰ
॥
ਕੁਲਹ ਸਮੂਹ ਸਗਲ
ਉਧਾਰੰ ॥
ਬਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕ ਕੋ
ਤਾਰੰ ॥੨੦॥
ਸਿਮਰਣੰ ਗੋਬਿੰਦ
ਨਾਮੰ ਉਧਰਣੰ ਕੁਲ ਸਮੂਹਣਹ
॥
ਲਬਧਿਅੰ ਸਾਧ
ਸੰਗੇਣ ਨਾਨਕ ਵਡਭਾਗੀ ਭੇਟੰਤਿ ਦਰਸਨਹ
॥੨੧॥
ਸਰਬ ਦੋਖ
ਪਰੰਤਿਆਗੀ ਸਰਬ ਧਰਮ ਦ੍ਰਿੜੰਤਣਃ
॥
ਲਬਧੇਣਿ ਸਾਧ
ਸੰਗੇਣਿ ਨਾਨਕ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖ੍ਯ੍ਯਣਃ
॥੨੨॥
ਹੋਯੋ ਹੈ ਹੋਵੰਤੋ
ਹਰਣ ਭਰਣ ਸੰਪੂਰਣਃ
॥
ਸਾਧੂ ਸਤਮ ਜਾਣੋ
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਾਰਣੰ
॥੨੩॥
ਸੁਖੇਣ ਬੈਣ ਰਤਨੰ
ਰਚਨੰ ਕਸੁੰਭ ਰੰਗਣਃ
॥
ਰੋਗ ਸੋਗ ਬਿਓਗੰ
ਨਾਨਕ ਸੁਖੁ ਨ ਸੁਪਨਹ
॥੨੪॥
ਅੰਗ 1360